ധിക്കാരം ആണ് അധികാരം എന്ന അഹങ്കാരം ?
ഒരു സർവീസ് ബോട്ട് നടുക്കായലിൽ നിറുത്തിയിട്ടു
എന്ന് വാർത്ത. ടിക്കറ്റ് ചോദിച്ചപ്പോൾ രണ്ടു
വിദ്യാർഥികൾ കൊടുത്തില്ലാത്രെ . കരുതി വച്ചില്ല
ചോദിക്കുമെന്നു കരുതിയില്ല എന്ന് കുട്ടികൾ. അല്ല
നിങ്ങൾ ടിക്കറ്റ് എടുത്തിട്ടില്ല എന്ന് ബോട്ട് മാൻ .
അവസാനം ഒരു യാത്രക്കാരി കുട്ടികൾക്ക് വേണ്ടി
ടിക്കറ്റ് എടുത്തു . എന്നിട്ടേ ബോട്ട് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തുള്ളൂ
അത്രെ.
പത്തന്പതു യാത്രക്കാരെ നടുക്കായലിൽ നിർത്തി
പേടിപ്പിച്ചു .
എന്ത് ധിക്കാരവും അധികാരം ആണ് എന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ച
അഹങ്കാരി ആയിരിക്കുമോ ഈ ബോട്ട് മാൻ ? എങ്കിൽ
അഹങ്കാരത്തിനു മരുന്ന് വേണ്ടേ ? ഈ രോഗം പടർന്ന്
പിടിക്കാതെ നോക്കേണ്ടേ ?
അതോ കർത്തവ്യ ബോധത്തിന്റെ ആവേശത്തിൽ
നില തെറ്റിപ്പോയ പാവം സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥനോ ?
കൃത്യ വിലോപത്തിനു ശിക്ഷ ഭയന്നാവുമോ അങ്ങേര്
ഈ കടുംകൈ ചെയ്തത് ? അങ്ങനെയെങ്കിൽ സേവന
വ്യവസ്ഥകൾ അങ്ങേരെ പഠിപ്പിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും
ചെയ്യേണ്ടേ ? ബോട്ട് നടുക്കായലിൽ നിറുത്തിയിടാൻ
നിഷ്കർഷിക്കുന്ന ആ ഖണ്ഡിക imposition എങ്കിലും
എഴുതിക്കെണ്ടേ ?
ഇതൊന്നുമല്ല ശ്രദ്ധാലു ആയ ഒരു പൗരന്റെ കടമ
ആയിരിക്കുമോ ബോട്മാൻ ചെയ്തത് ? അഞ്ചു
രൂപയിൽ കൂടാത്ത ഒരു നഷ്ടം പോലും സർക്കാരിന്
വന്നു കൂടാ എന്ന commitment . നല്ലത് . പക്ഷെ ടിക്കറ്റ്
എടുത്തു പ്രശ്നം തീർക്കാൻ തയ്യാറായി ആരും
മുന്നോട്ടു വന്നില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ എന്താകുമായിരുന്നു
നമ്മുടെ ഉത്തമ പൌരന്റെ പ്രതികരണം ? കുട്ടികളെ
കായലിൽ എറിഞ്ഞ് ടിക്കറ്റ് എടുത്തവരെ
കരക്കെത്തിക്കുക അല്ലെങ്കിൽ പോലീസോ പട്ടാളമോ
വന്നു കുറ്റവാളികളെ ഏറ്റെടുക്കുന്നതു വരെ
നടുക്കയലിൽ കാറ്റ് കൊള്ളുക പത്തന്പതു
യാത്രക്കാരോടൊപ്പം . ഇതിൽ ഏതു option
ആണ് മനസ്സില് കരുതിയിരുന്നതെന്ന് എഴുതി
വാങ്ങുക എങ്കിലും വേണ്ടേ ?
സാമാന്യ ബുദ്ധി അതെത്ര വലിച്ചു നീട്ടിയിട്ടും
അന്ഗീകരിക്കാത്ത ഇത്തരം സാഹസങ്ങൾ
ഉണ്ടാകാതെ നോക്കേണ്ടേ ? എല്ലാ stake holders നെയും
ഉള്പെടുത്തി ഒരു പരിഹാരം വേണ്ടേ ? പെട്ടെന്ന്
മനസ്സില് തോന്നിയ ഒന്ന് നിർദേശിക്കാം
-- ടിക്കറ്റ് എടുത്തിട്ടും നടുക്കായലിൽ കിടക്കേണ്ടി
വന്ന മുഴുവൻ യാത്രക്കാര്ക്കും ടിക്കറ്റ് ചാർജ്
തിരികെ കൊടുക്കുക
-- മാനസിക പീഡനത്തിന് compensation offer ചെയ്യുക.
ആരും വാങ്ങാൻ സാധ്യത ഇല്ല അതാണ് നമ്മുടെ
മനോഭാവം
-- തെറ്റായിപ്പോയി ആവര്ത്തിക്കില്ല എന്ന് നൂറു
പ്രാവശ്യം എഴുതി വാങ്ങുക ബോട്ടാളൻമാരിൽ
നിന്ന് . തയ്യാറാവുന്നില്ലെങ്കിൽ ഒരാഴ്ചത്തെ ശമ്പളം
നിഷേധിക്കുക
-- ഗാന്ധിജി പണ്ട് പറഞ്ഞ കാര്യം മേധാവികൾ
അധികാരികൾക്ക് വായിച്ചു കൊടുക്കുക .
'ഒരു തീരുമാനം ശരിയോ തെറ്റോ എന്ന ശങ്കയിൽ
പെട്ടാൽ അത് പാവങ്ങളെ എങ്ങനെ ബാധിക്കും
എന്ന് ആലോചിക്കുക' . ഇവിടെ പാവം
യാത്രക്കാരെ എന്നാക്കാം .
ഇത്ര വലിയ ഇഷ്യൂ ആക്കെണ്ടതുണ്ടോ എന്നാണെങ്കിൽ . വേണം
വലിയൊരു വിഭാഗം ഉദ്യോഗസ്ഥരെ ഈ രോഗം കീഴടക്കി
കഴിഞ്ഞു . കഴിഞ്ഞ വർഷം തിരുവനതപുരം റെയിൽവേ
പ്ലാറ്റ്ഫൊമിലെക്കു ടിക്കെറ്റ് ഇല്ലാതെ കാലെടുത്തു വച്ച
കോളേജു പെണ്കുട്ടികളെ സന്ധ്യാനേരത്ത് മണിക്കൂറുകളോളം
തടഞ്ഞു വച്ച സംഭവം അവര് കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ഒരു മൂലയിൽ
ഇരിക്കുന്ന സീൻ മറക്കാറായിട്ടില്ലല്ലോ
ഒരു സർവീസ് ബോട്ട് നടുക്കായലിൽ നിറുത്തിയിട്ടു
എന്ന് വാർത്ത. ടിക്കറ്റ് ചോദിച്ചപ്പോൾ രണ്ടു
വിദ്യാർഥികൾ കൊടുത്തില്ലാത്രെ . കരുതി വച്ചില്ല
ചോദിക്കുമെന്നു കരുതിയില്ല എന്ന് കുട്ടികൾ. അല്ല
നിങ്ങൾ ടിക്കറ്റ് എടുത്തിട്ടില്ല എന്ന് ബോട്ട് മാൻ .
അവസാനം ഒരു യാത്രക്കാരി കുട്ടികൾക്ക് വേണ്ടി
ടിക്കറ്റ് എടുത്തു . എന്നിട്ടേ ബോട്ട് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തുള്ളൂ
അത്രെ.
പത്തന്പതു യാത്രക്കാരെ നടുക്കായലിൽ നിർത്തി
പേടിപ്പിച്ചു .
എന്ത് ധിക്കാരവും അധികാരം ആണ് എന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ച
അഹങ്കാരി ആയിരിക്കുമോ ഈ ബോട്ട് മാൻ ? എങ്കിൽ
അഹങ്കാരത്തിനു മരുന്ന് വേണ്ടേ ? ഈ രോഗം പടർന്ന്
പിടിക്കാതെ നോക്കേണ്ടേ ?
അതോ കർത്തവ്യ ബോധത്തിന്റെ ആവേശത്തിൽ
നില തെറ്റിപ്പോയ പാവം സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥനോ ?
കൃത്യ വിലോപത്തിനു ശിക്ഷ ഭയന്നാവുമോ അങ്ങേര്
ഈ കടുംകൈ ചെയ്തത് ? അങ്ങനെയെങ്കിൽ സേവന
വ്യവസ്ഥകൾ അങ്ങേരെ പഠിപ്പിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും
ചെയ്യേണ്ടേ ? ബോട്ട് നടുക്കായലിൽ നിറുത്തിയിടാൻ
നിഷ്കർഷിക്കുന്ന ആ ഖണ്ഡിക imposition എങ്കിലും
എഴുതിക്കെണ്ടേ ?
ഇതൊന്നുമല്ല ശ്രദ്ധാലു ആയ ഒരു പൗരന്റെ കടമ
ആയിരിക്കുമോ ബോട്മാൻ ചെയ്തത് ? അഞ്ചു
രൂപയിൽ കൂടാത്ത ഒരു നഷ്ടം പോലും സർക്കാരിന്
വന്നു കൂടാ എന്ന commitment . നല്ലത് . പക്ഷെ ടിക്കറ്റ്
എടുത്തു പ്രശ്നം തീർക്കാൻ തയ്യാറായി ആരും
മുന്നോട്ടു വന്നില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ എന്താകുമായിരുന്നു
നമ്മുടെ ഉത്തമ പൌരന്റെ പ്രതികരണം ? കുട്ടികളെ
കായലിൽ എറിഞ്ഞ് ടിക്കറ്റ് എടുത്തവരെ
കരക്കെത്തിക്കുക അല്ലെങ്കിൽ പോലീസോ പട്ടാളമോ
വന്നു കുറ്റവാളികളെ ഏറ്റെടുക്കുന്നതു വരെ
നടുക്കയലിൽ കാറ്റ് കൊള്ളുക പത്തന്പതു
യാത്രക്കാരോടൊപ്പം . ഇതിൽ ഏതു option
ആണ് മനസ്സില് കരുതിയിരുന്നതെന്ന് എഴുതി
വാങ്ങുക എങ്കിലും വേണ്ടേ ?
സാമാന്യ ബുദ്ധി അതെത്ര വലിച്ചു നീട്ടിയിട്ടും
അന്ഗീകരിക്കാത്ത ഇത്തരം സാഹസങ്ങൾ
ഉണ്ടാകാതെ നോക്കേണ്ടേ ? എല്ലാ stake holders നെയും
ഉള്പെടുത്തി ഒരു പരിഹാരം വേണ്ടേ ? പെട്ടെന്ന്
മനസ്സില് തോന്നിയ ഒന്ന് നിർദേശിക്കാം
-- ടിക്കറ്റ് എടുത്തിട്ടും നടുക്കായലിൽ കിടക്കേണ്ടി
വന്ന മുഴുവൻ യാത്രക്കാര്ക്കും ടിക്കറ്റ് ചാർജ്
തിരികെ കൊടുക്കുക
-- മാനസിക പീഡനത്തിന് compensation offer ചെയ്യുക.
ആരും വാങ്ങാൻ സാധ്യത ഇല്ല അതാണ് നമ്മുടെ
മനോഭാവം
-- തെറ്റായിപ്പോയി ആവര്ത്തിക്കില്ല എന്ന് നൂറു
പ്രാവശ്യം എഴുതി വാങ്ങുക ബോട്ടാളൻമാരിൽ
നിന്ന് . തയ്യാറാവുന്നില്ലെങ്കിൽ ഒരാഴ്ചത്തെ ശമ്പളം
നിഷേധിക്കുക
-- ഗാന്ധിജി പണ്ട് പറഞ്ഞ കാര്യം മേധാവികൾ
അധികാരികൾക്ക് വായിച്ചു കൊടുക്കുക .
'ഒരു തീരുമാനം ശരിയോ തെറ്റോ എന്ന ശങ്കയിൽ
പെട്ടാൽ അത് പാവങ്ങളെ എങ്ങനെ ബാധിക്കും
എന്ന് ആലോചിക്കുക' . ഇവിടെ പാവം
യാത്രക്കാരെ എന്നാക്കാം .
ഇത്ര വലിയ ഇഷ്യൂ ആക്കെണ്ടതുണ്ടോ എന്നാണെങ്കിൽ . വേണം
വലിയൊരു വിഭാഗം ഉദ്യോഗസ്ഥരെ ഈ രോഗം കീഴടക്കി
കഴിഞ്ഞു . കഴിഞ്ഞ വർഷം തിരുവനതപുരം റെയിൽവേ
പ്ലാറ്റ്ഫൊമിലെക്കു ടിക്കെറ്റ് ഇല്ലാതെ കാലെടുത്തു വച്ച
കോളേജു പെണ്കുട്ടികളെ സന്ധ്യാനേരത്ത് മണിക്കൂറുകളോളം
തടഞ്ഞു വച്ച സംഭവം അവര് കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ഒരു മൂലയിൽ
ഇരിക്കുന്ന സീൻ മറക്കാറായിട്ടില്ലല്ലോ